Καθημερινά στην ειδησεογραφική επικαιρότητα βρίσκονται περιστατικά έμφυλης βίας, με υποθέσεις που παρουσιάζουν περιστατικά βαριάς σωματικής κακοποίησης έως και δολοφονίες (γυναικοκτονίες). Η εμπειρία λοιπόν καταγράφει πλήθος περιστατικών αλλά και άλλων περιστατικών βίας που δυστυχώς δεν καταγράφονται, και παραμένουν κρυμμένα στο σκοτάδι. Με βάση την πρόσφατη έρευνα “Gender based violence against women and other forms of interpersonal violence, EU-GBV” που πραγματοποιήθηκε από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών[1], η κατάσταση για την βία κατά των γυναικών στην Ελλάδα αποτυπώνεται με ανησυχητικά νούμερα.
Από τις 11.557 ολοκληρωμένες συνεντεύξεις που πραγματοποιήθηκαν, αναδύεται μια εικόνα της κατάστασης της βίας κατά των γυναικών στη χώρα μας. Τα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι το 29,6% των γυναικών έχει υποστεί σωματική βία, ενώ το 18,1% έχει πέσει θύμα σεξουαλικής βίας. Ίσως ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι το 36,5% δηλώνει ότι έχει υποστεί είτε σωματική είτε σεξουαλική βία από οποιονδήποτε δράστη.
Ωστόσο, η βία δεν περιορίζεται μόνο στο σωματικό επίπεδο. Το 40,42% των γυναικών έχει υποστεί ψυχολογική βία κατά τη διάρκεια της ενήλικης ζωής τους. Αυτά τα στοιχεία αναδεικνύουν μια σκληρή πραγματικότητα, μια πραγματικότητα που δεν μπορούμε πλέον να αγνοήσουμε.
Η βία κατά των γυναικών δεν είναι απλώς ένα πρόβλημα αριθμών και στατιστικών. Είναι μια κρίσιμη κοινωνική πραγματικότητα που απαιτεί αποφασιστική δράση. Ήδη από την Πέμπτη 29/03/18, το Ελληνικό Κοινοβούλιο ψήφισε το νομοσχέδιο που κυρώνει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης αποτελεί παγκοσμίως ένα από τα σημαντικότερα νομικά εργαλεία για την αντιμετώπιση της βίας κατά των γυναικών. Τα θεμέλια της στηρίζονται σε τέσσερις βασικούς άξονες και αρχές: πρόληψη, προστασία, δίωξη και συντονισμένες πολιτικές.
Ωστόσο, παρά τη σημασία της, η εφαρμογή της στην Ελλάδα αντιμετωπίζει ορισμένες προκλήσεις και αναδεικνύει την ανάγκη για βελτιώσεις. Η Ομάδα Ανεξάρτητων Εμπειρογνωμόνων του Συμβουλίου της Ευρώπης (GREVIO) έχει επισημάνει ορισμένα σημεία που χρήζουν προσοχής.
Πρώτα και κύρια, υπάρχει κενό στη συνεργασία και τον συντονισμό όλων των εμπλεκόμενων φορέων στην αντιμετώπιση των περιστατικών έμφυλης βίας. Η ανάγκη για ενοποιημένα πρωτόκολλα δράσης είναι επιτακτική προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική προστασία των γυναικών σε κάθε επίπεδο.
Επιπλέον, παρουσιάζεται ελλιπής συλλογή δεδομένων στον τομέα της υγείας, το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση και την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών.
Επίσης, απαιτείται περαιτέρω εκπαίδευση για τους δικαστές και τους εισαγγελείς, προκειμένου να διασφαλιστεί η αντιμετώπιση των περιστατικών βίας με ευαισθησία και αποτελεσματικότητα.
Επιπλέον, είναι επιτακτική η ανάγκη για τη δημιουργία εξειδικευμένων κέντρων φιλοξενίας για τα θύματα βιασμού και σεξουαλικής βίας, καθώς και για την ενίσχυση του συστήματος επιβολής και τήρησης μέτρων προσωρινής προστασίας.
Είναι καιρός να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά αυτό το φαινόμενο και να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον όπου κάθε γυναίκα μπορεί να ζει χωρίς φόβο και ανασφάλεια. Η επιβολή της δικαιοσύνης και η προαγωγή της ισότητας πρέπει να είναι προτεραιότητες για μια κοινωνία που σέβεται τα δικαιώματα και την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπου
[1] https://www.ekke.gr/announcement-front/imerida-emfili-via-kata-ton-ginaikon-kai-alles-morfes-diaprosopikis-vias-stin-ellada-gbv-el